“Steeds meer kinderen geven aan dat ze hele weekenden niets anders doen dan in bed liggen. Ze sporten niet en spreken hun vrienden alleen online. Ze gamen of scrollen en komen bijna niet buiten.”
Deze quote van één van onze digicoaches raakt een gevoelige snaar. Want dit is geen uitzondering meer. Het is een patroon dat we steeds vaker zien en horen.
Weekenden vol schermtijd, leeg van betekenis
Waar weekenden ooit in het teken stonden van buitenspelen, sport of logeerpartijen, zien we nu een andere realiteit. Jongeren liggen massaal in bed of op de bank met hun telefoon of playstation controller. Ze verdwalen in digitale werelden, maar komen in de echte wereld nauwelijks in actie. Het is structureel gedrag, dat weken, soms maanden aanhoudt. Ouders weten vaak niet hoe ze moeten ingrijpen zonder strijd.
Live in de klas
Bij Digiwijzer baseren we ons niet alleen op cijfers en onderzoeken, maar ook op wat we dagelijks horen in de klas. Onze digicoaches staan met hun voeten in de klei. Ze komen op scholen door het hele land, spreken de taal van leerlingen en snappen hun leefwereld. Daardoor horen ze vaak verhalen die kinderen thuis niet delen.
In persoonlijke gesprekken en klassikale opdrachten komt steeds vaker hetzelfde beeld naar voren: kinderen die in hun vrije tijd hun bed niet uitkomen en alleen maar scrollen of gamen.
De gevolgen
Deze inactieve weekenden zijn geen onschuldig gedrag meer. Ze kunnen uitmonden in telefoon- of gameverslaving, depressieve gevoelens, verstoorde slaappatronen en eenzaamheid. Juist in de jeugd, waarin sociale contacten en bewegen essentieel zijn voor de ontwikkeling, raken sommige jongeren steeds verder geïsoleerd.
Hoe scholen kunnen helpen
Het onderwijs speelt een cruciale rol. Want als leerlingen thuis nauwelijks praten, of ouders de signalen niet herkennen, dan zijn mentoren, leerkrachten en zorgteams vaak de eersten die iets kunnen betekenen. Maar dat vraagt om kennis van zaken, een goed gesprek en begeleiding die verder gaat dan alleen een waarschuwing of straf.
Onze digicoaches geven lessen over onderwerpen als digitale balans, verantwoord gamen en schermtijd. Ze maken deze thema’s bespreekbaar op een manier die aansluit bij jongeren zelf. Zonder oordeel, met ruimte voor dialoog. Daardoor ontstaan er inzichten bij leerlingen, maar ook bij ons, leerkrachten en scholen.
